دکتر محمد کافی به مناسبت فرارسیدن روز معلم در پیامی این روز را به جامعه معلمین و اساتید تبریک گفت:
به نام خداوند جان و خرد
در طول تاریخ، هر یک از انسان ها سهمی در شکل گیری و بلوغ اندیشه بشری داشته‌اند، اما در این میان افراد اندکی بوده‌اند که راه متفاوتی از سایر مردم پیموده‌اند. نبوغ ذاتی و اندیشه خلاق، جسارت و شجاعت، جستجوگری، احساس مسؤلیت اجتماعی، پایبندی به ارزش‌های انسانی، فداکاری، ترجیح دیگران بر خود و افق دید وسیع از ویژگی‌های انسان های متفاوت و بزرگ بوده است. جوامع انسانی آنان را چون چراغی فروزان برای روشنی بخشی راه های خطیر پیش رو در کوچه پس کوچه‌های تاریکی و جهل زندگی دانسته و برای فراگیری درس‌های زندگی، گرداگرد آنان حلقه زدند و به خورشید تشبیه شان نمودند که گرمابخش زندگی اند. نام آنان در هر زمانه‌ای و زمینه‌ای که باشند یکی بوده است و خواهد بود: نامی که در فرهنگ دیرین ما از گذشته تا امروز با تحسین و ستایش خوانده شده و رسالت پیامبران حق بوده است: «استاد».
در کشور ما، دوازدهمین روز از ماه اردیبهشت هر سال فرصت مغتنمی است برای تجدید باور به ارزش آموزش و مسئولیت معلم در ساخته شدن و کمال انسان؛ مسئولیتی که اگرعمیق بدان بنگریم شانه‌هایمان طاقت تحمل وزن آن را نخواهد داشت. نیک می دانیم ما نه یک شغل، بلکه یک مسؤلیت اخلاقی را بر عهده گرفته‌ایم که پیامبران و اولیای الهی و مصلحان بزرگ اجتماعی بر دوش گرفته بودند و امسال که روز معلم با ماه مهمانی خدا و شب قدر پیوند خورده است، در ایامی که بر تزکیه نفس تأکید بیشتری شده است، سربلندی در این رسالت سنگین را از پروردگار بزرگ طلب کنیم. مناسبت این روزها، نه فقط گرامیداشت مقام استاد، که یادآور ارزش این مسئولیت خطیر نیز می باشد. شک ندارم که دانشگاه فردوسی مشهد جایگاه بهترین این استادان است؛ بهترین‌هایی که به خوبی می توانند از عهده این مسئولیت سنگین برآیند. آنان:
* آنچنان به رشد و موفقیت دانشجو توجه دارند که نسبت به فرزند خود روا می دارند؛
* در ارتباط با دانشجو چنان رعایت عدل و انصاف را می نمایند که گویی قاضی بر کرسی داوری نشسته است؛
* چنان در جستجوی دانش نو و آخرین یافته های علمی هستند که گویا می خواهند دانشجوی خود را از گواراترین چشمه های دانایی سیراب سازند؛
* قدر شرافت معلمی را می دانند و آنچنان عاشق کار خود هستند که جایگاه معنوی خویش را با جاذبه های مادی متعارف عوض نمی کنند.
پذیرش و انجام چنین مسئولیت سنگینی نیازمند منابع و امکانات مورد نیاز، محیطی امن و آرام و نیز قدرشناسی و تکریم است. در تمام این سال ها به عنوان رئیس دانشگاه بزرگ فردوسی مشهد بر خود فرض می دانسته و می دانم که در این راه بکوشم و به منظور اعتلای مقامتان از هیچ اقدام و مساعدتی چشم نپوشم، باشد که به لطف خداوند بزرگ و یاری شما اندیشمندان از عهده آن برآیم.
با تقدیم احترام
دکتر محمدکافی
دوازدهم اردیبهشت ماه1400
