روز چهارشنبه 4 تیرماه 1404، در پی تهاجم اخیر رژیم غاصب صهیونی و تحولات منطقه‌ای، در نشستی روشنگرانه با حضور اساتید برجسته، اعضای هیئت علمی، مدیران گروه‌های آموزشی و اساتید مؤثر فرهنگی دانشگاه، به تبیین و تحلیل نقش محوری دانشگاه در شرایط حساس کنونی پرداخته شد. محور اصلی این گردهمایی، بررسی نقش محوری دانشگاه در شرایط کنونی و ارائه راهکارهای تقویت انسجام ملی در رویارویی با این چالش‌ها بود.
در این نشست، بر ضرورت حفظ و ارتقاء همبستگی اجتماعی تأکید شد. حاضران معتقد بودند دانشگاه باید با استفاده از ظرفیت‌های اساتید و تشکل‌های دانشجویی، به روشنگری ابعاد واقعی دشمن و ریشه‌های تجاوزکارانه آن بپردازد. در همین راستا، سکوت دانشگاهیان و عدم اظهارنظر فعال، به عنوان زنگ خطری جدی برای اثربخشی دانشگاه قلمداد شده و لازم است تا بر کنشگری مسئولانه جامعه دانشگاهی توجه گردد.
همچنین، دلایل آسیب‌پذیری کشور در حوادث اخیر و تفاوت آن با تجارب گذشته، مورد تحلیل قرار گرفت. در این بخش، به خروج نخبگان و سرمایه‌های انسانی از کشور اشاره شد که حضورشان می‌توانست در شرایط کنونی مؤثرتر باشد. برای غلبه بر این چالش‌ها، بر اهمیت بازسازی اعتماد عمومی و صداقت در مواجهه با جامعه تأکید شد.
پیشنهاد گردید دانشگاه با فراخوان دانشجویان، گروه‌هایی را برای حضور میدانی در جامعه، گفتگو با مردم و کاهش استرس‌های اجتماعی اعزام کند تا به این طریق، دانشگاه نقش خود را در تقویت سرمایه اجتماعی ایفا نماید.
در ادامه نشست، مواردی چون مقاومت ملت ایران به عنوان یک پیروزی بزرگ و عامل ایجاد همبستگی، مورد تأکید قرار گرفت. اما هشدار داده شد که این انسجام، بدون پذیرش تکثرگرایی و پاسخگویی صادقانه به تمام روایت‌ها، پس از فروکش کردن بحران کمرنگ خواهد شد. همچنین، به تاب‌آوری جامعه ایرانی در برابر بحران‌ها اشاره و بر همراهی مستمر دانشگاه با ساختار حاکمیتی برای امیدآفرینی و تدوین برنامه‌های جامع تأکید گردید و همچنین نقش بی‌بدیل علم و دانشگاه در این رویارویی‌ها برجسته دانسته شد.
این نشست، بار دیگر مسئولیت سنگین دانشگاه در روشنگری، هدایت افکار عمومی و مشارکت فعال در حل مسائل کشور در مواجهه با تهاجم رژیم صهیونیستی را گوشزد کرد و افق‌های جدیدی برای نقش‌آفرینی مؤثرتر جامعه دانشگاهی در ارتقاء تاب‌آوری و هویت ملی ترسیم نمود.
