پیروزی
انقلاب اسلامی نتیجه حرکت توده های مختلف مردم از جمله دانشجویان و نقطه شروع
حرکتی تمدن ساز و جهانی در همه ابعاد خود به رهبری حضرت امام (ره) می باشد. دانشجویان
دانشگاه ها نیز همپای همه آحاد ملت در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی نقش خود را ایفا
نموده و نقش پیشرویی اجتماعی که یکی از کارکردهای ثانوی اما طبیعی دانشگاه هاست را
به نحو احسن انجام داده اند.
حضور
دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در جریان انقلاب اسلامی و شهادت دو نفر از دانشگاهیان در رویداد انقلاب نشان از نقش
و جایگاه دانشگاه ها در پیروزی انقلاب اسلامی دارد.
شهید
محمد مقصودلوراد و استاد شهید سیف الله عبدالکریمی از شهدای انقلاب دانشگاه فردوسی
مشهد می باشند.
شهید
محمد مقصودلوراد متولد روستای سرخنکلاته از توابع گرگان بود که در سال 1356 وارد
دانشگاه فردوسی مشهد شد و در رشته صنایع غذایی این دانشگاه ادامه تحصیل داد. شهید
مقصودلوراد پیش از شروع فعالیت های فراگیر مردمی، در حرکت های ضد رژیم شاهنشاهی در
دانشگاه فعال بود و در تجمع ها و حرکت های مخالف با رژیم شاه نقش موثری داشت. وی
در جریان همین اقدامات از سوی نیروهای امنیتی رژیم شاه زیر نظر گرفته شد و در 29
آبان سال 1357 در حرم مطهر امام (ع) در جریان درگیری با ماموران ساواک به شدت
مجروح شد. اگرچه جراحی های متعدد و پی در پی روی ایشان صورت گرفت، اما وی در
روزهای آغازین انقلاب اسلامی و در 2 اسفند سال 57 به شهادت رسید.
شهید
سیف الله عبدالکریمی، متولد فروردین 1321 در لنگرود بود که در سال 1342 به عنوان
دانشجو در دانشکده الهیات دانشگاه تهران پذیرفته شد و در دوره فوق لیسانس در رشته
فلسفه و حکمت شاگرد ممتاز شناخته شد. وی در سال 1354 به دانشگاه فردوسی مشهد وارد
شد و فعالیت های خود را با شرکت در جلسات و انجمن های مذهبی در مشهد ادامه داد.
شهید عبدالکریمی با وجود اخراج از دانشگاه در سال 55، پس از پیروزی انقلاب، مجدداً
جهت تدریس به دانشگاه فردوسی مشهد آمده و در گروه مبانی و تشیع و ادیان مذاهب دانشکده
الهیات و معارف اسلامی این دانشگاه مشغول شد. وی نماینده مردم لنگرود در دوره اول
مجلس شورای اسلامی بود که در روز 7 تیر 1360 در حادثه بمب گذاری دفتر مرکزی حزب
جمهوری اسلامی در تهران به شهادت رسید.
دانشگاه
فردوسی مشهد یاد و خاطره این دو شهید انقلاب را در کنار 140 شهید دیگر این دانشگاه
گرامی می دارد.