با بهکارگیری فناوری واقعیت مجازی، بدون نیاز به وجود محیطهای فیزیکی و صرفاً با بهکارگیری محتوای متاورسی و تجهیزات مرتبط با آن از جمله هدستهای واقعیت مجازی، میتوان بر بسیاری از چالشهای موجود آموزشی مثل محدودیتهای مکان، زمان، مواد اولیه و تجهیزات با راهحلهایی مقرونبهصرفه و با ریسک پایین غلبه نمود. در این راستا دانشگاه فردوسی مشهد اولین آزمایشگاه متاورس را در دو مرحله آمادهسازی نمود.
مرحله اول در سال 1398 به منظور تهیه تجهیزات سختافزاری با همکاری مرکز فاوای دانشگاه و پیادهسازی امکانات نرمافزاری طی مدت 8 ماه با همکاری شرکت دانشبنیان منشور فناوری ایرانیان مستقر در پارک علم و فناوری خراسان انجام شد. این مرحله همزمان با مراسم گرامیداشت هفته سرآمدی آموزش در سال 1399 پایان یافت و اولین آزمایشگاه واقعیت مجازی دانشگاه برای درس ایمنی در آزمایشگاه با هدف تضمین سلامت دانشجویان راهاندازی گردید. لازم به ذکر است برای آمادهسازی این درس 4 سناریو در زمینه آموزش کمکهای اولیه، اطفا حریق، ایمنی در برابر مواد شیمیایی و مواجهه با برقگرفتگی توسط مرکز HSE دانشگاه تهیه، نرمافزار آن توسط شرکت پیادهسازی و در اختیار دانشگاه قرار گرفت.
مرحله دوم طی سالهای 1401 تا 1403 بهمنظور ارتقای امکانات سختافزاری و آمادهسازی تجهیزات روزآمد به همت دانشکده مهندسی انجام شد. در این مرحله هدستهای نسل سوم متا کوئست، شبکه وایرلس با سرعت چندگیگابیتی و سرورهای پیشرفته نسل 11 فراهم و نرمافزار مربوط به موتور چت با همکاری شرکت منشور فناوری ایرانیان پیادهسازی شد. با توجه به اهمیت طراحی محیط یادگیری مبتنی بر فناوریهای نوین در زمینههای مختلف آموزشی، شورای آموزشی دانشگاه جلسه مورخ 25 آبان 1404 را به بازدید از آزمایشگاه متاورس اختصاص داد. در این بازدید ضمن تأکید بر نقش فناوریهای نوظهور در ارتقای کیفیت آموزش به لزوم تخصیص بودجه جهت ارتقای مداوم امکانات سختافزاری و همکاری دانشکدهها در زمینه تهیه سناریوهای آموزشی برای دروس مختلف بهمنظور آمادهسازی امکانات نرمافزاری توسط شرکت تأکید شد. با بهرهبرداری از این آزمایشگاه امکان تجربه کردن پدیدهها و ایجاد تجربهای نزدیک بهواقع با عنوان تجربه غوطهوری برای دانشجویان در رشتههای مختلف فراهم میشود.
