ارسال شده در تاریخ :

استاد سید جلال الدین آشتیانی، استاد فلسفه و عرفان اسلامی
و یکی از مفاخر دانشگاه فردوسی مشهد در سال
۱۳۰۴ در آشتیان
متولد شد. در پنج سالگی تحصیل را از مکتبخانه آغاز کرد و همزمان مدرک دوره ابتدایی
را گرفت. وی پس از مهاجرت به قم، هشت سال در درس خارج فقه آیت الله سید حسین طباطبایی
بروجردی شرکت کرد و یک سال نیز در درس سید محمدتقی خوانساری حاضر شد. آشتیانی نقل می
کند که آیت الله بروجردی در کمال لطف و مهربانی ،
۹سال کلیه مخارج تحصیلی اش را
متکفل بوده و به دلیل حمایت های او، در آرامش به تحصیل اشتغال داشته است
.


وی در سال ۱۳۳۸با
ارائه رساله ای با موضوع "هستی از نظر فلسفه و عرفان" به عضویت دانشگاه پذیرفته
شد و تدریس را در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مشهد آغاز کرد. در بهمن
۱۳۳۸"هستی از نظر فلسفه و عرفان"
را که نخستین کتاب وی بود، منتشر کرد. در کنار تدریس در دانشگاه، برای احیای فلسفه
و عرفان اسلامی به تصحیح متون روی آورد و ده ها اثر فلسفی و عرفانی را از محققان چهار
قرن اخیر تصحیح کرد
.


استاد آشتیانی پس از دو سال، رتبه دانشیاری و در آذر ۱۳۴۵درجه استادی را دریافت کرد. وی
در آبان
۱۳۷۵ به اجبار بازنشسته شد و دو سال بعد با عنوان پیمانی به دانشکده
الهیات بازگشت
.


استاد آشتیانی در سوم فروردین ۱۳۸۴ پس از
گذراندن یک دوره بیماری درگذشت و در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد
.


گفتنی است استاد آشتیانی بر چندین اثر مهم فلسفی شرح نوشت و
با نگارش مقدمه و تصحیح ده‌ها اثر فلسفی و عرفانی، آنها را احیا کرد. مجموعه اقدامات
فرهنگی وی موجب شد که در سال
۱۳۷٦،
به عنوان دانشمند برجسته کشور انتخاب شود و در سال
۱۳۸۱ نشان
درجه یک دانش را دریافت کند
.


مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد یاد و خاطره این
استاد فرزانه را گرامی می دارد


.


.


کانال اخبار دانشگاه فردوسی مشهد


https://telegram.me/ferdowsium